Wanneer je mijn column op dit moment kunt lezen, haal je (gelukkig) adem. Dat ademen gaat vanzelf. Je hoeft er niet bij na te denken. Let jij wel eens op hoe vaak we het over ademen hebben? Rondom ademhalen zijn veel uitdrukkingen, zoals “de langste adem hebben” als je iets lang volhoudt, “iemands hete adem in je nek voelen”, wanneer je merkt dat een ander je bijna inhaalt of “iets in één adem uitlezen”, wanneer je een boek waaraan je begonnen bent heel snel wilt uitlezen. En “je laatste adem uitblazen” is iets waarvan ik hoop dat je nog lang niet doet.
Adem is ook een woord en thema waar we het graag over hebben, zoals Jochem Meyer die zijn show in 2017 adem als onderwerp heeft gegeven en de songfestival deelnemers van 2017 zongen er ook al over. Wanneer we het over adem hebben, verbinden we het vaak aan leven en het ontspannen (kunnen) worden. Op de sociale media gebruikt Elmie ‘adem’ bij de Amerikaanse verkiezingen: “Met dit bizarre #Trump nieuws haal ik maar weer eens een aantal keren bewust #adem.” D. vindt “onze #adem is een echte vriend. Hij is er altijd, verzorgt ons met zuurstof. Hij onderhoudt ons leven vierentwintig uur per dag.” W is gestresst en twittert een herinnering aan zichzelf: “Even goed adem halen, voelen en weer rustig door…”
Misschien weet jij, lezer, ook al dat stress of drukte een directe invloed heeft op je ademhaling. Wanneer je zenuwachtig en gestresst bent, adem je oppervlakkiger en sneller. In extreme gevallen gaat de ademhaling te snel en verlies je de controle erover: je gaat dan hyperventileren. Wanneer je ontspannen bent, adem je juist rustig en diep. Ik nodig je uit: sluit eens een minuut je ogen en word je bewust van je adem, geen telefoon, geen wifi of 4G, geen tweets of facebookberichten. Ken jij het liedje nog tijdens verstoppertje: “Blijf zitten waar je zit en verroer je niet, hou je adem in en stik niet.”